vrijdag 29 oktober 2010

Psy: Pimp de psychiatrie

Psy: Pimp de psychiatrie

Pimp de psychiatrie

Er is veel te doen om het stigma van de psychiatrische patiënt te verbeteren. In Engeland is een grootschalige campagne gestart: ‘Time to change’.

Michaja Langelaan (Psy nr. 10) zegt erover: 'In Engeland houden ze niet van halve maatregelen als het om stigmaverbetering, zelfs anti-discriminatie van psychiatrische patiënten gaat.'

'Stigma kleeft aan je.'

Ik denk dat het blijft kleven, zolang psychiatrische patiënten alleen maar de media halen als ze doorgeslagen zijn en iets vreselijks doen. Goed nieuws is niet interessant.

Maar ook van binnenuit wordt er niet vaak een positiever beeld geschetst, dan het stereotiepe koffie, roken, pillen en niets te doen. Dan vind ik het niet verbazingwekkend dat de buitenwereld ook op die manier naar psychiatrische patiënten blijft kijken.

Waar ik als chronisch patiënte aan ontgroeid ben, is de gedachte 'wat zal men wel denken?'
Ik loop weliswaar niet te koop met mijn ziekte, maar ik schaam me er ook niet meer voor. Waarom zou ik me schamen? En als het ter sprake komt, ben ik er ook – gewoon – eerlijk over. Waarom zou ik liegen?

Volgens mij speelt empowerment een rol in stigmaverbetering.
Hoe zie je jezelf, als psychiatrisch patiënt? Vind je jezelf gek? Ben je je ziekte? Of ben je meer dan dat? Wat draag je uit? Het stereotiepe beeld, of laat je weten wat je allemaal nog wel kan en doet?

Het is mooi dat ze in Engeland celebreties met een psychiatrisch mankement in de schijnwerpers zetten. Maar volgens mij zou dat ook op een wat lager niveau – de gewone psychiatrische patiënt – nut hebben.
Ik ben bang dat als alleen beroemdheden opbiechten dat ze psychische problemen hebben het voor de doorsnee mens een ver-van-mijn-bed-show wordt. Terwijl als patiënten, mensen zoals jij en ik, durven vertellen wat hun ziekte inhoudt, wat voor lange weg het te gaan is, maar wat je uiteindelijk kunt bereiken, de afstand kleiner wordt.

Tegenwoordig hebben we allerlei Open Dagen; bij de gevangenis, in het ziekenhuis, in de rechtszaal, noem maar op. Waarom geen Open Dag op psychiatrie?
Met folders, flyers, informatie over ziektebeelden, therapiemogelijkheden. Met kunstuitingen, gemaakt door patiënten. Met lezingen door patiënten die durven vertellen hoe zij het ervaren.

Ik zal vast niet de enige zijn die wil vertellen wat psychiatrie voor mij inhoudt, wat het voor mij betekent maar ook wat het me opgeleverd heeft.
Wie volgt? Wie sluit zich aan bij de actie Pimp de psychiatrie?

Door Evita

Ja, de psychiatrie pimpen is een goed idee en net als een beter milieu begint het bij jezelf. Toen het me nog lukte om naast mijn ziek zijn te studeren, heb ik een tijdje in een klankbordgroep gezeten voor studeren met een functiebeperking. In die context heb ik toen ook bij een cursus voor medewerkers mijn verhaal gedaan. Het levert met sommige mensen wel een discussie op, maar al met al vooral ook meer begrip.
Ik kom veel in een wijkcentrum en voor een deel van de mensen(patiënten) ben ik geen patiënt, maar veel meer een luisterend oor. En als je de moeite neemt om te luisteren naar die mensen en om met ze te praten, dan zie je zoveel meer dan rokende en pillen slikkende mensen. Pimpen, jazeker ik doe mee
Brenda
wo 25/11
Pimpen? Huh..mijn auto, fiets oid, jazeker. Weg met de waan van de dag vervat in politiek gestuntel om de gunst van kiezers! Kom op met die waarden en normen en neem de verantwoordelijkheid voor deze kwetsbare medeburgers zoals dit een welvarend en ontwikkeld land betaamt.Neem psychiatrische beperkingen serieus en stop met het schrappen van hun recht op begeleiding. Stop ermee hun over te laten aan het willekeurige en chaotische beleid van Gemeentes, oververmoeide mantelzorgers, meestal niet welwillende omgeving. Pas daarna kunnen we het misschien iets voor ze opleuken.
Oververmoeide moeder
do 10/12

Geen opmerkingen:

Een reactie posten