zaterdag 18 december 2010

Argusoog.org » Nienke, een meisje met een onterecht label

Argusoog.org » Nienke, een meisje met een onterecht label


Nienke, een meisje met een onterecht label

Door Anneke Bleeker op 17 december 2010 – 21:00 | 290 keer bekeken | Print artikel | 4 Reacties

Zaterdag 4 december 2010. De wereld om ons heen is wit en dat maakt dat de sfeer totaal anders is dan door het jaar heen het geval is. Die zaterdag rijd ik door de provincie Friesland op weg naar een klein plaatsje, Opende genaamd, dat net in Groningen ligt. Een ‘randgeval’ zou je het kunnen noemen. Dat past ook als ik aan het meisje denk dat ik zal ontmoeten, Nienke. Zij wordt ook overal van het kastje naar de muur gestuurd en hangt er tussenin. Tussen beloftes en echte feiten! Zij heeft een label opgeplakt gekregen waar zij maar niet vanaf komt, maar gelukkig zien haar ouders dat anders en zijzelf is slim en denkt ook het hare ervan. Eerder had ik al een gesprek per telefoon gehad met haar oma en moeder en het was mij duidelijk dat we ook hier weer te maken hadden met de gevolgen van lichaamsvreemde stoffen die overal genegeerd worden en een enorme impact hebben op een gezin. Zodra ik binnen ben bij deze familie begint de moeder te vertellen. Het duurt niet lang of Nienke komt ook thuis. Zij is naar zwemles geweest en doet enorm haar best om zo snel als mogelijk is haar C diploma te halen. Nienke weet meteen wie ik ben. Ze noemt mijn naam, geeft een hand en reageert zoals alle meisjes van negen jaar doen. Wel is al snel duidelijk dat zij niet over vaccins wil praten en er ook niet mee geconfronteerd wil worden. Ze wil ze echt niet hebben, dat zegt zij ook letterlijk. Dus ik vertel haar snel dat ik ook van mening ben dat mensen juist na moeten denken en niet zomaar een spuit moeten halen. Ik ben het met haar eens, dat benadruk ik haar en dat stelt gerust. Zo is helder dat ik niet iemand ben van een instantie die weer komt proberen om haar in een richting te kletsen die zij niet wil. Om dit te bevestigen laat ik haar mijn boek zien. Meer bewijzen kan ik op dat moment niet geven. Maar dat was goed. Er was vertrouwen. Ook haar vader komt binnen, zij hebben een tankstation aan huis dus het is bedrijvig maar ook hebben beide ouders op deze wijze aandacht voor Nienke.

Nienke is geboren op 15 mei 2001.
Ondanks een geboorte die niet vlekkeloos verliep en waarbij diverse fouten zijn gemaakt, deed Nienke het geweldig. Zij ontwikkelde zich goed en al snel bleek dat zij zich in verhouding tot leeftijdsgenootjes in snel tempo ontplooide van baby naar peuter. Zij draaide zich met drie maanden uit eigen beweging om en met zes maanden zat de kleine dame zelfstandig in de kinderstoel vervolgens liep zij in december. Als je bedenkt dat zij in mei geboren was, dan ging zij als een trein qua bewegen, lopen en doen. Dit alles gebeurde in een tijdsbestek van even zeven maanden. Ze was in verhouding altijd een paar stappen verder dan leeftijdsgenootjes. Bij baby zwemmen zat zij niet bij de groep van zes maar van negen maanden. De ouders hadden absoluut geen reden zich ongerust te maken; ze functioneerde goed en eerder kwam de gedachte bij hen op dat ze misschien wel hoogbegaafd was. Toen zij een jaar werd kon zij al een puzzel van vijftien stukjes in een zeer kort tijdsbestek maken en dronk ze zelfstandig uit een beker met een rietje. Alles oogde normaal en ging goed. De omgeving viel dit ook op en vaak was het zo dat er verteld moest worden dat zij jonger was dan men inschatte.

Van de ene op de andere dag werd alles anders!
Ineens veranderde alles rond Nienke. Ze werd afwezig en op het consultatiebureau opperde men dat zij wellicht doof was. Nienke scoorde ook niet goed met de diverse gehoortesten en het leek erop dat zij niets meer in zich opnam van wat er om haar heen gebeurde. Terwijl zij juist een fotografisch geheugen had voor details. Zo toonde zij geen emoties, er was geen contact, er was iets mis, maar wat? De gedachte dat zij mogelijk toch een zuurstoftekort had opgelopen bij haar geboorte speelde door het hoofd van haar ouders maar eigenlijk kon dat niet; dat had zich dan al veel eerder moeten openbaren. Ze was eerder juist goed, ze kon puzzelen, ze was snel en opeens was het anders. Toen ze rond de 2, begin 3 jaar was kreeg zij op recept Prednison. Dit kreeg zij in een spuitje in haar mond toegediend in plaats van tabletjes. Panisch was zij daarvoor, het resultaat was dan ook dat het er weer met een boog uitkwam.

De jaren verstreken…
De jaren volgden elkaar op en toen Nienke een jaar of 3, rond de 4 was ging het helemaal mis. Ze vertoonde raar gedrag, was afwezig, reageerde niet en bleef ook hangen in negatief gedrag. Ze was moeilijk te corrigeren. De ouders kwamen tot één conclusie, de eens zo heldere, pientere dochter was veranderd in een meisje waar je weinig mee kon uitvoeren. Zomaar van de ene op de andere dag; hun wereld stortte in en vraagtekens waren er veelvuldig. Waarom? Hoe? Wat was er aan de hand? Waarom geen begrip? Een pluspunt was dat Nienke geen boze buien kreeg, dat zou het nog moeilijker gemaakt hebben. Er was nauwelijks contact en dat had uiteraard ook de nodige gevolgen voor het aanwezig zijn op school. Wie eenmaal in het schoolcircuit zit en er zijn problemen dan rol je een batterij aan instanties in en krijg je het druk met naar iedereen te luisteren; alle tests die men wil afnemen, want er moet koste wat het kost een diagnose gesteld worden. Iets moet een naam krijgen zodat daar een label aan gehangen kan worden en bij een label hoort een pad van (be)handelingen, eventuele farmaceutische ‘oplossingen’, en het is gemakkelijk als iets een naam heeft, dan begrijpt men overal wat er gaande is! Althans zo denkt men, maar of de praktijk zo werkt kunnen we ons afvragen! Zo kwam het dat ‘Accare’ werd ingeschakeld. Dit is een team dat bestaat uit personen die testen of kinderen autistisch zijn. Er werd gekeken naar ADHD, PDD NOS en de eindconclusie was ‘AUTISME’… De wereld van de ouders stortte letterlijk in. Er volgden jaren van stress en hulpverleners die allemaal aangaven het te ‘weten’. De medicatie Nedeltran, voorgeschreven als de voorloper van Ritalin, voelde heel verkeerd. Haldol en Dipiperon werden eveneens voorgeschreven maar dat hebben zij maar één keer gegeven. Het was niet om aan te zien om Nienke door de medicijnen te zien veranderen. Speciaal onderwijs was ook een punt dat niet paste bij de eerste jaren van Nienke’s leven. De verwachtingen waren in die tijd heel anders en de ouders konden niet bevatten dat zij aangeland waren op een punt waarop er van alles gebeurde waar zij geen enkele vat op hadden. Dan waren er ook zoveel dingen die niet pasten bij het beeld autisme.

Lichamelijke gezondheidsproblemen
Vanaf Nienke’s vierde jaar brak een tijd aan die in het teken stond van vele gezondheidsproblemen. Dit duurde tot in het zesde jaar. Een opname in het ziekenhuis kon niet meer uitblijven en uiteindelijk bleek dat zij nierbekkenontsteking had, gepaard met hoge koorts en een volle maangezicht. Het gezicht van Nienke veranderde ook enorm, het was absoluut niet meer het meisje zoals zij was na haar geboorte. Haar moeder zei: “Je kon het vergelijken met een Edammerkaas.” Er volgde weer een andere medicatie met de naam Trimethoprim. Lactose kreeg zij eveneens voorgeschreven met de opmerking dat zij dit haar verdere leven wel moest blijven gebruiken. De ouders werden steeds wanhopiger maar als je eenmaal in een circuit zit en men zegt het allemaal ‘te weten’, zie dan als ouders maar te begrijpen wat er gaande is.

Een nieuwe fase brak aan!
Wie open blijft staan voor andere informatie zal altijd weer iets vinden. Zo verging het deze familie ook en via, via kwamen zij in contact met de site van Ron Fonteine. Ook vernamen zij dat Tinus Smits uitkomst kon bieden in het doolhof van de problemen rond Nienke. De informatie die beschikbaar was werd goed bekeken. De oma van Nienke was ook zoekende op dit informatiefront en zo kwamen zij met elkaar toch uit op het feit dat er andere middelen zijn dan de medicatie die volgens de artsen toegediend moesten worden. Oma liet zich niet met een kluitje in het riet sturen en las van alles op de site van Ron en Tinus. De site van Ron bevat veel informatie over van alles en nog wat, een verzameling over vele onderwerpen. Tinus Smits was homeopathisch arts en is in ons land zeer bekend geworden omtrent zijn andere kijk op vaccinaties en het ontstoren daarvan. Vitamine C kwam overal als ‘het middel’ naar voren waarvan wij schromelijke tekorten opbouwen als we daar niet op letten. Bekend is dat ons lichaam dat zelf niet kan aanmaken en het dus uit goede voeding moeten halen om voldoende in ons lichaam te verzamelen, zodat het ons helpt tegen invloeden en aanvallen van buitenaf. Deze invloeden en aanvallen kunnen medicijnen zijn, vaccins, verkeerde voeding, stress maar ook de toegevoegde stoffen in ons voedsel zijn boosdoeners. Zo kun je een waslijst maken waar wij ons tegen dienen te wapenen, maar wel op een positieve manier en dat is via natuurlijke hulpbronnen. Vele dieren maken van nature zelf vitamine C aan maar wij mensen missen een enzym, wat wij heel vroeger wel hadden. In de loop der eeuwen is dat verdwenen en zullen we er zelf om moeten denken. Dan wil het niet zeggen dat dieren die dit zelf wel aanmaken per definitie dan ook automatisch genoeg krijgen, maar wij zullen zeer waakzaam moeten zijn. Vitamine C leek bij Nienke een hulpbron te kunnen worden. Zonder medeweten van de kinderarts waren zij thuis gestopt met de medicatie en op eigen houtje begonnen met een hoge dosering vitamine C Calcium Ascorbate. Calcium Palmitate en Chlorella tabletten vervingen samen met de vitamine C de medicijnen die eerder voorgeschreven waren.

De kinderarts was hier niet van op de hoogte en tijdens een controle was deze zeer te spreken over de resultaten van de medicijnen die door hem waren voorgeschreven. Volgens hem was te zien dat er vooruitgang geboekt werd. De reactie was dan ook dat Nienke niet mocht stoppen met het innemen en dat ze dus zeer belangrijk waren. Wat deze man niet wist was dat de medicatie al vijf maanden niet meer toegediend werd. Sinds de vitamine C in beeld kwam en Nienke dit consequent kreeg toegediend is er nooit meer een opname in het ziekenhuis geweest. Op 6 jarige leeftijd werd Nienke weer getest en de uitslag was een IQ van 50 waarop een uitslag volgde voor een ZMLK school cluster 3. Dit alles bleef knagen bij haar vader en moeder en dat had tot resultaat dat zij verder bleven zoeken en weer een nieuwe fase ingingen.

Grote veranderingen vanaf oktober 2009.
Eindelijk brak er een tijd aan waarin het tij leek te keren. Nienke zal herstellen en dat is te danken aan Dr. Jan Roxs. Dr. Jan is homeopathisch arts te Paterswolde. Na een bezoek aan zijn praktijk is besloten Nienke te ontgiften. Dat wil zeggen dat alle lichaamsvreemde stoffen verwijderd zullen worden en zo ook de gevolgen van vaccins. De resultaten zijn enorm, Nienke krijgt praatjes voor tien en haar ouders krijgen een heel andere dochter. Ze kan grapjes maken en haar gezichtsuitdrukking past weer bij haar leeftijd en persoontje. Haar ogen sprankelen en het volle maangezicht wat zij veelvuldig had verdwijnt. Dan komt er het moment dat Nienke niet meer naar school wil; daar past ze niet meer tussen, ze kan zich niet ontplooien. Thuis leerde zij in vier weken tijd lezen, schrijven en rekenen. Dat had ze de twee jaren daarvoor op school niet gehad. Hoezo een IQ van 50? Ze weet heel goed aan te geven dat zij naar een normale school wil zoals andere kinderen in hun dorp.

Alle puzzelstukjes vallen op zijn plaats!

Toen Nienke ongeveer twee, drie maanden was kreeg zij in de nacht een koortsaanval. Een aanval van benauwdheid, haar ogen draaiden weg en haar moeder is met haar in een warm bad gaan zitten met het raam open. Nienke ontspande. Dat is overigens ook de periode dat kleintjes vaccinaties krijgen. In de derde, vierde maand herhaalde het zich weer in de vorm van hoge koorts en ernstig ziek zijn. Dat was na vaccinatie tegen Meningokokken. Volgens de huisarts had Nienke de zesde ziekte. De keer ervoor was dan de vijfde en zo geven zij dit soort reacties een naam. Ziektes die tegenwoordig voorkomen moeten ook een naam hebben dus praat men o.a. over de vijfde of zesde ziekte. Het vaccinatieboekje bracht de laatste puzzelstukjes op hun plaats. Het was glashelder, elke keer als Nienke in een vaccinatieronde had meegedaan dan werd ze soms een aantal dagen en soms een aantal weken heel ernstig ziek. Dit ging vaak gepaard met hoge koorts, vage vlekjes, volle maangezicht en eenmaal werd er gevreesd voor Meningokokken. (Hersenvliesontsteking). Alle ellende is nooit in verband gebracht met de vaccinaties. De laatste keer kreeg Nienke deze rond drie en een halfjarige leeftijd en vanaf dat moment was het volledig mis. Dat was de nekslag. De jaren daarna waren een doffe ellende.

De oproep voor de BMR en DTP vaccinaties kwamen ook bij hen in huis maar hier gaven zij geen gehoor aan. Er kwam een herhalingsoproep maar Nienke heeft deze zelf zoals haar moeder omschreef in duizenden eindjes verscheurd. Ze is ‘allergisch’ voor het woord vaccinatie. Wil er echt niets over horen. Hoezo weet een kind zelf wat wel en niet goed is? Let maar eens op als een kleintje gevaccineerd wordt. Het echte huilen begint pas op het moment dat de inhoud, de vloeistof, het lichaam ingaat. Er is nog niet eens een reactie op de prik van de naald maar wel op de vloeistof. Velen zullen nu zeggen: “ja logisch dat een kind dan van slag is,” maar wie echt oplettend is zal begrijpen hoe dit zit. Zo had Nienke een keer een enorme antipathie tegen een vaccinatie en de persoon die het vaccin wilde toedienen was van mening dat de moeder het kind stevig vast moest houden. Dat is al een gebeurtenis die, als we daar echt bij nadenken, bijzonder vervelende indrukken achterlaat. Vastgekneld… je kunt geen kant op en dan komt een vreemde persoon je even iets inspuiten. Gevoelsmatig klopt dat al niet en er zijn kinderen die dit ook zo oppikken.

Nienke moet haar plekje in de maatschappij ‘verdienen’…
Als je dit hoort dan schieten woorden te kort. Men heeft haar een label opgeplakt. Ze zou autistisch zijn maar aan dat beeld voldoet zij helemaal niet. Dat deed ze al niet, maar de gevolgen van de vaccins gaven haar lichaam een uitstraling welke ook niet fleurig en gezond was, maar van meet af aan was duidelijk dat het vakje autist absoluut niet klopte. Er was iets anders aan de hand wat niet erkend en herkend werd. Nienke’s negende verjaardag is groots gevierd. Dat was 15 mei 2010. De ouders hadden een gevoel als op de dag van haar geboorte, zij kregen een dochter. Een nieuwe start! Er is in die periode een zware last van hun schouders gevallen maar er waren nog hindernissen te overwinnen. Dat bleek al snel en die waren niet zo zuinig ook! Want dat label ‘autist’ bleef hen achtervolgen. Het proefdraaien op de gewone basisschool in hun eigen dorp in mei ging niet door. Na een halve dag was deze ‘pret’ veranderd in een nachtmerrie. De directrice nam Nienke direct apart en ging haar testen. De schoolfotograaf kwam die ochtend op school en Nienke mocht niet op de foto. Om twaalf uur treffen de ouders een verdrietige, gefrustreerde dochter aan. Logisch! Niet op de foto mogen en direct zonder te acclimatiseren alweer apart genomen worden omdat er zonodig een test gedaan moest worden. Nienke associeerde de directricekamer met de ‘time out’ kamer van eerdere belevenissen op de dagbesteding waar zij eerder zat. Daar heeft ze nog regelmatig nachtmerries van. Ze is die ochtend in mei 2010 getest, geobserveerd en (be)veroordeeld! Een week later ligt er een rapport klaar en het oordeel was dat zij terug moest naar de dagbesteding. De uitslag luide: ‘het IQ is zeer laag en de hersentjes zijn gecrasht’. Als Nienke verder moet socialiseren dan zijn daar logeerboerderijen voor. De moeder van Nienke wordt afgeschilderd als een overspannen vrouw die maar niet wil erkennen dat zij een dochter heeft die zeer beperkt is. De ouders krijgen de indruk dat het eigenlijk schandalig is dat zij hun dochter heel gewoon op school willen hebben. De moeder kreeg de opdracht zich te melden bij de huisarts omdat zij overspannen zou zijn. De huisarts verwijst haar door naar maatschappelijke hulpverlening. Niet omdat zij ziek is, want zij is heel stabiel, maar om een mening te voorkomen van bureau jeugdzorg. Vervolgens gaat de ‘Stichting MEE’ zich er ook mee bemoeien. (Ondersteuning bij leven met een beperking). De belofte was dat het goed zou komen. Er volgden weer tests en het label ‘autist’ wil men maar niet verwijderen. De leerplichtambtenaar doet nog een duit in het zakje door per telefoon te vermelden dat Nienke terug moet naar de dagbesteding. Deze ambtenaar heeft Nienke nog nooit persoonlijk ontmoet. Hoe dwaas kan het gaan? De ene persoon zal over de andere beslissen, zonder kennis van zaken! Men gaat af op papiertjes en bevindingen. Of is het zo ernstig om toe te geven dat men het bij het verkeerde eind heeft gehad? Is het voor ieders ego beter om door te gaan en vol te houden, want toegeven wil ook zeggen dat de diagnose verkeerd is geweest. Dat bleek al bij de kinderarts. Doorgaan met je medicijnen, vooral niet stoppen, dat kan niet. Terwijl er al maanden eerder besloten was wel te stoppen maar zonder overleg met die arts. Gelukkig maar, want het hek was anders helemaal van de dam. Nienke verandert in een zeer onzeker meisje, maar zou je ook niet van alle testen die men afneemt en alle beloftes die gegeven worden en weer net zo gemakkelijk ingetrokken? Menig volwassen persoon zou van schrik aan de antidepressiva gaan om alles verder maar te ontlopen. Dat is de verkeerde weg maar je zou ze de kost moeten geven! En dan zou een meisje van negen jaar dit zich allemaal maar moeten laten welgevallen? Nienke blijft thuis! Ze voelt zich door de aanpak van de school in het dorp afgewezen en dom. Wat een ervaring, ze verheugde zich op die dag, maar na een halve dag was alles veranderd in een nachtmerrie.

Toch zijn er andere geluiden!

Er zijn reacties dat Nienke zo veranderd is, zo verstandig is en dat haar uiterlijk in positieve zin is veranderd. Zwemlessen waren ook niet voor haar weggelegd en dus zorgden de ouders ervoor dat Nienke op zwemles ging. In korte tijd (15 lessen) haalde zij diploma A op 3 juli. Op zwemles weet niemand van haar voorgeschiedenis en daar krijgt ze alleen maar complimenten. De eigen omgeving ziet dat er veranderingen zijn. De vraag wat de ouders met Nienke hebben gedaan is er veelvuldig maar wel in de positieve zin van het woord. Er was een moeder op zwemles die verzuchte dat haar kind het zwemmen nooit zou leren, of de moeder van Nienke wilde ruilen. Wat een bijzonder kind. Deze moeder wist niet wat voor een compliment zij daarmee gaf aan de ouders van Nienke. Wie niets weet van alle hindernissen van de jaren ervoor ziet niets negatiefs, alleen maar dat zij juist heel veel kan. Nienke is weer getest en dat was een bijzonder moment waar alles vanaf hing. Het duurde ongeveer 3 weken voor de uitslag kwam. De conclusie was dat autisme niet aan de orde was maar dat Nienke juist leergierig is. Het advies luidde dat zij naar een SBO school moet. (Speciaal onderwijs). Dat werd weer wachten waar allen moe van werden want ook Nienke gelooft niets meer. Ondertussen haalde zij haar zwemdiploma B en kreeg dat in 10 lessen voor elkaar. In september 2010 was er goed nieuws. Na de herfstvakantie mocht Nienke naar school. Zij was in de wolken, eindelijk normaal net als andere kinderen meedraaien, mee kunnen praten en gewoon doen wat alle kinderen in haar omgeving deden. Stichting MEE bemiddelde, alles leek goed te komen. Leek… maar schijn bedriegt! Er was een vergadering en de voorzitter daarvan was ook de directeur van de desbetreffende school. Alle etiketten die Nienke eerder heeft gehad zijn weer ‘in ere hersteld’! De ouders mogen zelf in beroep om dat er weer af te krijgen. Nienke heeft de 4-daagse gezwommen en op het moment dat ik bij hen ben zwemt zij voor het diploma C. Daarnaast zit zij op wedstrijd zwemmen. Marleen, een Pabo-studente komt bij hen thuis en geeft twee maal per week 2 uur les. Het laatste nieuws is dat er nu vanuit een school volgens het Jenaplan is toegezegd dat het niet zo moeilijk moet zijn om Nienke in januari bij hen op school te krijgen. Dat is de laatste poging die nog ondernomen zal worden en anders is thuisonderwijs de allerlaatste optie.

Zou dit mogelijk de beste optie zijn?
Als je toch alles op een rijtje plaatst hoe zij zijn behandeld. Ondertussen heeft Nienke zich op vele fronten ontwikkeld en kan aan haar oma exact vertellen waar dit of dat op de computer is te vinden. Ze kan de routeplanner instellen en onderweg leert zij spelenderwijs hoe plaatsen ten opzichte van elkaar liggen. Ze kan rekenen, lezen en schrijven. Ze is iets op achter door alle hindernissen en capriolen, maar je zult ook maar op een dagbesteding geplaatst worden terwijl je daar niet hoort.

Nienke heeft op mij een heel gewone indruk gemaakt. Ik heb ook foto’s gezien van de periode waarin zij er heel slecht uitzag. Die wilde ik niet plaatsen om aan allen te laten zien. Wel een babyfoto en eentje toen zij een jaar of 3 was. Dat was voor de ellende helemaal uitbrak. Zelf mocht ik ook foto’s van haar maken en ze keek mij recht aan en was heel direct in haar oordeel. Ze had heel goed door waar wij over spraken en er moest heel goed duidelijk gemaakt worden dat ik haar niet kwam bekritiseren. Dat begreep ik volkomen want dat heeft men al genoeg met haar gedaan. Lieve Nienke ik wens je het allerbeste, samen met je ouders. Je bent een heel normale dame van 9 lentes. De resultaten van Dr. Jan Roxs zijn zichtbaar en daar kan ik een oordeel over geven omdat ik inzage heb gehad in familiekiekjes. Wat is toeval? Dr. Jan ‘ken’ ik ook persoonlijk een beetje door het contact dat wij al langer hebben. Het was een verrassing om te horen dat Nienke door hem zo goed geholpen is. Als laatste wil ik jullie bedanken dat jullie mij een blik gunden in een periode die absoluut niet fijn was, maar jullie verhaal zal anderen weer kunnen helpen. Wie toch zijn of haar kind wil laten vaccineren: wees alert na elke vaccinatie. De ouders van Nienke wisten het toen niet maar achteraf vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Nog beter is het om je zo goed in te lezen en deze verhalen zoals van Nienke zeer serieus te nemen want hier is duidelijk gebleken dat vaccins de boosdoeners waren. Wat is verstandig? Vaccins laten inspuiten omdat je dan denkt ziektes te vermijden? Of… is het misschien verstandiger het lichaam zo goed te voeden en serieus te nemen zodat het eigen systeem het allemaal kan handelen? En… vergeet ook niet dat kinderziektes een functie hebben. Laat het verhaal van Nienke vele mensen wakker maken opdat zij gaan nadenken. De puzzel op de foto is Nienke aan het maken! Ze heeft er al diverse gemaakt! Haar verhaal is ook bedoeld om bij anderen de puzzelstukjes op hun plaats te laten vallen.

De champagne kan ingeschonken worden!
Tot zover was ik op de hoogte wat er omtrent Nienke speelde. Vrijdagavond 10 december had ik een blije moeder aan de telefoon. De moeder van Nienke, die mij vertelde dat Nienke die dag haar zwemdiploma C had gehaald. Totaal heeft zij 33 lessen van een half uur gehad waarin zij alle drie de diploma’s heeft gehaald. Voor haar C diploma heeft zij 8½ uur nodig gehad. En dan te bedenken dat Nienke nog steeds op de wachtlijst staat om aangepaste zwemles te krijgen voor kinderen met een beperking. Dan zou zij ook geen diploma’s krijgen maar een certificaat. Ze gaat nu verder met zwemmen voor wedstrijden en allen vinden haar prestaties geweldig. Op zwemles weet niemand welke achterliggende verhalen zich hebben afgespeeld, dus wordt zij normaal benaderd en vindt niemand haar uit de toon vallen. Men kijkt dus niet met een dubbele bril maar ziet een kind dat normaal functioneert. Na mijn bezoek is ook de directeur van de school bij hen thuis geweest, de school die volgens het Jenaplan werkt. Nienke heeft deze man heel duidelijk gemaakt dat zij op 3 januari gewoon naar school komt zonder proefperiode, maar van plan is te blijven. Ze heeft al vijf keer meegemaakt dat zij werd afgewezen, nu is het mooi geweest! Ze schaatst op de oude noren van haar moeder en zal naar het Thialf stadion te Heerenveen gaan voor schaatslessen. De moeder van Nienke uit nog, dat Dr. Jan Roxs met geen geld te betalen is en zij niet weet hoe zij hem kan bedanken. Dus Dr. Jan, wij ‘kennen’ elkaar ook een beetje, namens Nienke en haar ouders wil ik je ook hartelijk danken want ik heb het proces vernomen via de verhalen en familiefoto’s. Nienke: gefeliciteerd met je behaalde succes, goede feestdagen gewenst en alle goeds voor 2011 samen met je pap en mam.

Nienke het ga je goed!
Je kunt het!

Anneke Bleeker
Bergen NH
12 december 2010
www.verontrustemoeders.nl
www.gezondverstandavonden.nl

Diverse links, o.a. van medicijnen die Nienke ‘moest’ nemen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Prednison
http://www.apotheek.nl/Medische_informatie/Medicijnen/Producten/Nedeltran.aspx?mId=10704&rId=1694
http://www.ziekenhuis.nl/index.php?cat=medicijngids&medgids=question&id=6678
http://www.apotheek.nl/Medische_informatie/Medicijnen/Producten/Haldol.aspx?mId=10704&rId=718
http://www.apotheek.nl/Medische_informatie/Medicijnen/Producten/Trimethoprim.aspx?mId=10704&rId=358

Site Ron Fonteine en Tinus Smits:
www.leefbewust.com
www.tinussmits.nl

Praktijk dokter Jan Roxs:
www.dokterroxs.nl

Stichting MEE
www.mee.nl

Nederlandse Vereniging voor Thuisonderwijs
www.nvvto.nl

Auteur: Anneke Bleeker

Bron Afbeelding(en): (Foto’s van Nienke uit baby en peutertijd zijn familiebezit. Overige foto’s Anneke Bleeker. Zij mogen alleen geplaatst worden bij dit artikel).
Bron(nen): http://www.verontrustemoeders.nl/ www.gezondverstandavonden.nl

Anneke Bleeker, oprichter van de website verontruste moeders, belicht in ‘schrijfsels’ de meest recente gebeurtenissen op vaccinatie-, voedings- of ander actueel gebied. Lees meer van Anneke Bleeker

Disclaimer

4 Reacties »

  • ko zegt:

    Dit meisje heeft geluk gehad dat er op tijd ingegrepen werd, je moet niet aan al die kinderen denken waarbij dat niet is gebeurd… triest

  • Hallo Anneke,

    Wat een goed verhaal het is echt zo als je niet oppast.
    Gelukkig kom je dan nog net op tijd de goede mensen tegen.

    Nienke en familie heel veel succes, het komt zeker goed.

    groetjes Gretha.

  • Leeghoofd zegt:

    Walgelijk. Ronduit walgelijk die vaccinatietoestanden. Als je dan bedenkt dat die kleintjes van een paar weken oud als vergiftigd worden met absurditeiten als; embryonale cellen van apen, kippen, kalfsserum en menselijke cellen uit geaborteerde foetussen, is het alleen nog maar grimmiger.
    bron;
    http://xandernieuws.punt.nl/?id=586150&r=1&tbl_archief

    Anneke dank je wel voor je strijd tegen deze wantoestanden!
    Goed verhaal van de familie om dit te delen. Hoop dat meerdere ouders in gaan zien waar ze mee bezig zijn.
    (H)

  • pietje zegt:

    Tjaa zo gaat de normale medische wetenschap om met onze kinderen !!!
    Te smerig voor woorden !!
    Laat deze nieuwe mensen lekker ontplooien en doen wat ze willen zonder strak patroon! Dan komt alles goed !
    Welterusten heb weer genoeg gehoord allemaal ellende en strafkampen bah ! Ze zijn ( de kinderen ) al zoveel wijzer als wij (nu) het gaat allemaal over gevoel en zij voelen, bij ons is het min of meer dood gemaakt ! Maar er zijn vele mensen die weer voelen en dat is mooi het komt weer terug !


maandag 22 november 2010

Congres Voeding & Psyche: Verband autisme en XMRV wordt sterker

Congres Voeding & Psyche

Verband autisme en XMRV wordt sterker
28 september 2010 Er komen steeds meer aanwijzingen dat autisme thuishoort in het rijtje ‘multisysteemziekten’ waarbij het retrovirus XMRV een rol speelt. Toen XMRV-onderzoeker dr. Judy Mikovits zich ‘stortte’ op ME/CVS-patiënten en bij hen het retrovirus aantrof, ontdekte ze dat de kinderen van deze patiënten vaker dan gemiddeld lijden aan autisme. Omdat Mikovits weet dat dit type virus kan worden doorgegeven van moeder op kind – bijvoorbeeld via moedermelk – besloot ze een aantal kinderen met autisme te testen. Ongeveer 40% bleek besmet met XMRV.
Inmiddels begint het erop te lijken dat dit percentage wel eens veel hoger kan uitvallen. Tijdens de 1e Internationale Workshop over XMRV, die eerder deze maand plaatsvond in de VS, presenteerde Mikovits samen met anderen een opmerkelijke poster. Het betrof een onderzoek in Amerikaanse families waar ME/CVS, fibromyalgie, chronische Lyme en/of autisme voorkomt. Van de 17 kinderen met autisme bleken er 14 besmet met XMRV (82%). Dit percentage ligt akelig dicht bij de XMRV-percentages in ME/CVS-patiënten.
Eind 2009 vertelde Mikovits al op een regionale tv-zender in Nevada dat het verband tussen XMRV en autisme mogelijk kan verklaren waarom vaccinatie in sommige gevallen autisme uitlokt. Dit zou dan het geval zijn bij kinderen met een onderliggende latente XMRV-besmetting, die dan door vaccinatie wordt geactiveerd.
Tijdens de XMRV-workshop werd onderzoek bij apen gepresenteerd dat hierbij lijkt aan te sluiten. Makaken die opzettelijk besmet waren met XMRV, maar waarbij het retrovirus in het bloed na enige tijd niet meer te traceren viel, kregen injecties met lichaamsvreemde peptiden. De injecties imiteerden een acute infectie, een vaccinatie of een acute blootstelling aan schimmels. Nadat de peptiden waren toegediend, trad in het bloed een sterke reactivatie op van infectieus XMRV.

Abstract Book. 1st International Workshop on XMRV.

Specials bij medische vaktijdschriften | Leugens.nl

Specials bij medische vaktijdschriften | Leugens.nl

Advertorials Arts en Auto en De Psychiater

Specials bij medische vaktijdschriften

Reclame vermomd als redactie, het niet uit te roeien jokken.

Gelezen: Hans van der Linde mail, Trouw

“Een beproefde techniek van marketingbedrijven is het meezenden van specials bij medische vaktijdschriften in het kader van promotie van geneesmiddelen. De vormgeving van de specials lijkt bedrieglijk veel op die van het betreffende tijdschrift en de indruk wordt gewekt dat het gaat om een bijlage onder redactionele verantwoordelijkheid.

Sinds protesten van lezers waakt de redactie van Medisch Contact bij het meesturen van dit soort specials voor het wekken van die indruk. Arts en Auto stuurt ook deze specials mee en daar is dat onderscheid tussen eigen artikelen en reclamespecials veel minder duidelijk.”

Was getekend, Hans van der Linde, onvermoeibaar klokkenluider tegen medische misleiding, met de nadruk op de farmaceutische industrie. Aan zijn zijde weet hij vaak onderzoeksjournalist Joop Bouma van Trouw.

Hij schreef gisteren dat tijdschrift De Psychiater, orgaan van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NvvP). Dit stuurde een reclamespecial mee van Benecke, ook de uitgever van het blad.

De folder die als redactionele bijlage bij het maandblad was gevoegd, maakte reclame voor het nieuwe antidepressivum Agomelatine van fabrikant Servier Nederland, onder de merknaam Valdoxan. “Alleen uit de kleine lettertjes van de brochure, die qua vormgeving bedrieglijk veel leek op het clubblad, werd duidelijk dat Servier de special met een oplage van 15.000 exemplaren had betaald.”

Ondermeer de Vlaamse psychiater Frank Versonnen en de Nederlandse psychiater Willem Bohlmeijer leenden zich voor de reclameboodschap.

Volgens het onafhankelijke Geneesmiddelenbulletin heeft Agomelatine geen bewezen voordelen boven andere antidepressiva, maar je moet wel bijbetalen. De fabrikant vergoed dat bedrag weer.

Het bestuur van de psychiatersclub is gezwicht voor de kritiek: voortaan geen commerciële specials meer. NVvP-voorzitter Rutger Jan van der Gaag, hoogleraar psychiatrie in Nijmegen, neemt van de publicatie van Benecke en Servie.

dinsdag 9 november 2010

Gedichtje voor dames (en heren)

Dorgestuurd gekregen via Hyves ;-)

Gedichtje voor dames (en heren)

Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek,
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.

Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.

Niks geen rimpels, niks geen vouwen,
net zo glad als bij ons trouwen.

Tot mijn man zei 'het is misschien gek...
maar jouw kop past niet meer bij je nek'

Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak
en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak.

Nou, mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden.

De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag
want nu zaten die volgens hem veel te laag.

Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.

Nou, ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zulke prammen.

Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen.

En al had ie geen duidelijke kritiek
ik ging toch weer terug naar de kliniek.

Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.

Om tegelijkertijd mijn billen
minstens zo'n stuk op te tillen.

Ik was op ieder feestje weer in tel
maar zat wel heel strak in mijn vel.

Mijn man was niet meer zo op zijn gemak,
want op straat riepen jongens 'ga je lekker.... ouwe zak'.

Nou, toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.

Hij ging wandelen en trimmen
en in het fitnesscentrum gymen.

En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet,
tot hij zonder reden in de sauna overleed!

Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.

Nu laat ik de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen...

Dames, laat je niet verlakken,
laat de boel toch rustig zakken.


Met gladgestreken nekken
valt het leven niet te rekken!

Koester buik en onderkinnen,

vrijdag 5 november 2010

Psychiatrie achter de Holocaust - ZapLog

Psychiatrie achter de Holocaust - ZapLog

Door community (initieel P.uncia), Op vri 5 nov 2010 18:44,

Psychiatrie achter de Holocaust



Goede Duitse doktoren leverden zowel de theorie als de technieken voor Hitlers uitroeiing van de Joden: zij vermoordden honderdduizenden geesteszieke patiënten VOORDAT de Nazi’s de dodenkampen bouwden. De meesten van ons hebben zich afgevraagd: "Hoe konden de Duitsers miljoenen Joden op een dergelijke gevoelloze en systematische manier vermoorden?"

We hebben gelezen wat geschiedenisboeken en populaire bestsellers zeggen over de Duitse mentaliteit en Hitlers weg naar de macht, maar op de een of andere manier ontbrak er een stukje uit de puzzel. Wij bleven ons afvragen: "Wat was daar aan de hand waardoor zulke afgrijselijke onmenselijke praktijken mogelijk waren?

"Als psychiater was ik ontzet en geschokt toen ik op het ontbrekende puzzelstuk stuitte. De Duitse psychiatrie heeft de enige en belangrijkste rol gespeeld bij de ontwikkeling van de ideologie en de praktijk van massasterilisatie en massamoord. Zonder de steun van de Engelse en Amerikaanse psychiatrie zouden Hitlers rassenprogramma's nooit in die mate zijn geaccepteerd en zonder de actieve inspanningen van de Duitse psychiatrie zou het uitroeiingsprogramma nooit van de grond zijn gekomen.

De Duitse psychiatrie was verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het idee van massasterilisatie en massamoord en de Duitse psychiatrie heeft systematisch 100.000 of meer patiënten systematisch vermoord as voorspel op Hitlers uitroeiingsprogramma – alles van de eerste vernietigingscentra tot de gaskamers en crematoria. De Duitse psychiatrie heeft in feite de eerste grootschalige moord op de Joden uitgevoerd en daarna de SS moordenaars opgeleid die de taak later van hen hebben overgenomen. (08.21).

Psychiatrie achter de Holocaust - ZapLog

woensdag 3 november 2010

De depressie-epidemie - Trudy Dehue

De depressie-epidemie - Trudy Dehue




















Hebben we het geluk in eigen hand? Een kritische blik naar de hulpverlening, de farmaceutische industrie en het maakbaarheidsidee.

Nederland hoort tot de meest welvarende, vrije en gelukkige landen. Dat constateren wetenschappelijk onderzoekers van het geluk. Maar tegelijk zijn anti-depressiva de meest geslikte medicijnen. Talloos zijn de andere therapieën, de zelfhulpboeken en de internetpagina's over depressiviteit. En deskundigen stellen dat depressie nog grotendeels onderbehandeld is.

Is depressie een biologisch bepaalde ziekte die nu pas goed herkend en behandeld wordt? Praten de hulpverlening en de farmaceutische industrie ons psychische stoornissen aan? Of bracht de verzorgingsstaat mentale kleinzerigheid op grote schaal?

Trudy Dehue bespreekt de geschiedenis van neerslachtigheid. Ze bestudeert de claims van de biologische psychiatrie, analyseert de commercialisering van het psychiatrisch onderzoek en de inhoud van de anti-depressivareclames. Ze betoogt dat gangbare verklaringen voor de toename van depressie niet houdbaar of niet volledig zijn.

De depressie-epidemie belicht het proces waarin het ideaal van de maakbare samenleving werd ingeruild voor dat van het maakbare individu. Benadrukten we voorheen omstandigheden als oorzaak van ellende, tegenwoordig gaat de aandacht naar het individuele brein. Daarbij werden we zelf verantwoordelijk voor wat ons vroeger gewoon overkwam. Want nu succes een keuze is geworden, geldt dat voor mislukking evenzeer.

De depressie-epidemie werd bekroond met de Eureka-prijs 2009. Deze prijs van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) wordt jaarlijks toegekend voor het beste Nederlandstalige wetenschappelijke boek dat voor een groter publiek leesbaar is.

Uit het juryrapport:
‘De depressie-epidemie is heel toegankelijk geschreven zonder simplificerend te worden, heel kritisch zonder cynisch te zijn, meer bezorgd dan moraliserend van toon.'

'Dit is een bijzonder boek, omdat het langs de weg van de historische analyse, met een goed onderbouwde methodologische en wetenschapstheoretische kritiek (...) als onbetrouwbaar ijs ontmaskert wat altijd voor een stevig fundament werd gehouden.'


Het eerste hoofdstuk van De depressie-epidemie, 'Geluk bij een ongeluk', kunt u lezen door te klikken op 'fragment'.

Trudy Dehue werd bij verschijnen van haar boek door verschillende media geïnterviewd. Hieronder vindt u een aantal links naar de uitzendingen en artikelen:
Medisch Contact, interview
VPRO Boeken, een interview met Wim Brands
TROS Nieuwsshow, interview
Stichting Pandora, links, recensie en meer informatie over het onderwerp
De Standaard p.1 + p.2, bespreking door Erwin Mortier
De Volkskrant, column van Pieter Hilhorst
Informatie op de site van de Rijksuniversiteit Groningen over het boek.

De depressie-epidemie staat in de top 25 van best verkochte boeken op bol.com en stond op de longlist van de Maand van de Filosofie.

zaterdag 30 oktober 2010

socialisme.nu - Demonstranten sturen rekening crisis retour aan Rutte, Verhagen en Wilders

socialisme.nu - Demonstranten sturen rekening crisis retour aan Rutte, Verhagen en Wilders

Demonstranten sturen rekening crisis retour aan Rutte, Verhagen en Wilders

Geplaatst door redactie socialisme.nu, zaterdag 23 oktober 2010, 19:42

Foto’s door Adriaan Bosma en Jos van Zetten

Op zaterdag 23 oktober kwamen vele honderden demonstranten in Den Haag bijeen om een startschot te geven voor maatschappelijk verzet tegen de aangekondigde bezuinigingen van het nieuwe kabinet Rutte. Ondanks het bar slechte weer was er een opgetogen, strijdbare stemming. De boodschap van de aanwezigen was luid en duidelijk: ‘Haal het geld waar het zit: belast de rijken!’

Een bont gezelschap van onder andere vakbondsleden, kunstenaars, uitkeringsgerechtigden, migranten en studenten was ondanks de regen naar Den Haag gekomen om te protesteren tegen het asociale bezuinigingsbeleid van het nieuwe kabinet. ‘Waarom moeten gewone mensen zoveel inleveren terwijl dit niet wordt gevraagd aan de rijken en de banken?’ verwoordde stakingsleider Judy Lock van de schoonmakerbond de verontwaardiging van de aanwezigen.

De organisatoren van Rekening Retour benadrukten dat we tegenover ‘het slechtste van twee werelden staan’: de sociale afbraak van Rutte én de zondebokpolitiek van Wilders. ‘Als dit niet de tijd is om een protestbeweging op te bouwen, wanneer dan wel?’

Gerrie Geldhof, bestuurder van de Abvakabo onderstreepte: ‘De vakbeweging staat net als de linkse politiek voor de keuze: gaan we nu eindelijk eens weg van het polderen en weg van de compromissen? Gaan we in plaats daarvan nu eindelijk eens terugvechten voor onze eigen alternatieven?’

Veel van de sprekers putten inspiratie uit de massale betogingen in Frankrijk. Student Jeroen van der Starre, zelf net terug uit Parijs, zei: ‘Wat daar kan, kan ook hier. Maar ook in Frankrijk is een protestbeweging niet uit de lucht komen vallen. Die is over een lange periode van maanden opgebouwd. Ook wij hebben de kracht om geschiedenis te schrijven. We moeten nu het voortouw nemen; vandaag is het beginpunt.’

Bij de manifestatie waren minstens 600 mensen aanwezig. Dit ondanks het slechte weer en de tegenslag dat daarnaast honderden demonstranten niet tijdig naar Den Haag konden komen in verband met een stroomstoring bij de spoorwegen. Als slot van de betoging hielden de aanwezigen onder luid gejoel honderden enveloppen omhoog geadresseerd aan Rutte, Verhagen en Wilders, met daarop in grote letters: ‘18 miljard: Rekening Retour!’

De organisatoren sloten vervolgens af met een oproep om nu de beginnetjes van verzet uit te helpen bouwen, zoals de ‘zwarte klerendag’ op dinsdag 26 oktober in Den Haag, de demonstratie tegen racisme en uitsluiting op zaterdag 30 oktober in Amsterdam en de landelijke actiedag van de kunstsector op zaterdag 20 november.

Er werd vanaf het podium nog eens benadrukt: ‘Dit gaat een strijd worden van een lange adem. Dit is een tijd dat iedereen die zich tegen het rechtse offensief wil verzetten de handen ineen slaat. Samen staan we sterker. Dit is het begin – wij gaan door met de strijd!’

Zie meer fraaie foto’s hieronder en op flickr.com:
http://www.flickr.com/photos/ilpiccoloairone/sets/72157625223526100/


Journaalbeelden en geluidsfragmenten van de NOS:
http://nos.nl/video/193285-demonstratie-tegen-bezuinigingen.html
http://nos.nl/audio/193301-demonstratie-tegen-bezuinigingen.html


Wil je ook meedoen met Rekening Retour?
Site: www.rekeningretour.nu
Mail: info@rekeningretour.nu

Tags: , , , , .

overig nieuws:

oudere artikele

vrijdag 29 oktober 2010

Psy: Pimp de psychiatrie

Psy: Pimp de psychiatrie

Pimp de psychiatrie

Er is veel te doen om het stigma van de psychiatrische patiënt te verbeteren. In Engeland is een grootschalige campagne gestart: ‘Time to change’.

Michaja Langelaan (Psy nr. 10) zegt erover: 'In Engeland houden ze niet van halve maatregelen als het om stigmaverbetering, zelfs anti-discriminatie van psychiatrische patiënten gaat.'

'Stigma kleeft aan je.'

Ik denk dat het blijft kleven, zolang psychiatrische patiënten alleen maar de media halen als ze doorgeslagen zijn en iets vreselijks doen. Goed nieuws is niet interessant.

Maar ook van binnenuit wordt er niet vaak een positiever beeld geschetst, dan het stereotiepe koffie, roken, pillen en niets te doen. Dan vind ik het niet verbazingwekkend dat de buitenwereld ook op die manier naar psychiatrische patiënten blijft kijken.

Waar ik als chronisch patiënte aan ontgroeid ben, is de gedachte 'wat zal men wel denken?'
Ik loop weliswaar niet te koop met mijn ziekte, maar ik schaam me er ook niet meer voor. Waarom zou ik me schamen? En als het ter sprake komt, ben ik er ook – gewoon – eerlijk over. Waarom zou ik liegen?

Volgens mij speelt empowerment een rol in stigmaverbetering.
Hoe zie je jezelf, als psychiatrisch patiënt? Vind je jezelf gek? Ben je je ziekte? Of ben je meer dan dat? Wat draag je uit? Het stereotiepe beeld, of laat je weten wat je allemaal nog wel kan en doet?

Het is mooi dat ze in Engeland celebreties met een psychiatrisch mankement in de schijnwerpers zetten. Maar volgens mij zou dat ook op een wat lager niveau – de gewone psychiatrische patiënt – nut hebben.
Ik ben bang dat als alleen beroemdheden opbiechten dat ze psychische problemen hebben het voor de doorsnee mens een ver-van-mijn-bed-show wordt. Terwijl als patiënten, mensen zoals jij en ik, durven vertellen wat hun ziekte inhoudt, wat voor lange weg het te gaan is, maar wat je uiteindelijk kunt bereiken, de afstand kleiner wordt.

Tegenwoordig hebben we allerlei Open Dagen; bij de gevangenis, in het ziekenhuis, in de rechtszaal, noem maar op. Waarom geen Open Dag op psychiatrie?
Met folders, flyers, informatie over ziektebeelden, therapiemogelijkheden. Met kunstuitingen, gemaakt door patiënten. Met lezingen door patiënten die durven vertellen hoe zij het ervaren.

Ik zal vast niet de enige zijn die wil vertellen wat psychiatrie voor mij inhoudt, wat het voor mij betekent maar ook wat het me opgeleverd heeft.
Wie volgt? Wie sluit zich aan bij de actie Pimp de psychiatrie?

Door Evita

Ja, de psychiatrie pimpen is een goed idee en net als een beter milieu begint het bij jezelf. Toen het me nog lukte om naast mijn ziek zijn te studeren, heb ik een tijdje in een klankbordgroep gezeten voor studeren met een functiebeperking. In die context heb ik toen ook bij een cursus voor medewerkers mijn verhaal gedaan. Het levert met sommige mensen wel een discussie op, maar al met al vooral ook meer begrip.
Ik kom veel in een wijkcentrum en voor een deel van de mensen(patiënten) ben ik geen patiënt, maar veel meer een luisterend oor. En als je de moeite neemt om te luisteren naar die mensen en om met ze te praten, dan zie je zoveel meer dan rokende en pillen slikkende mensen. Pimpen, jazeker ik doe mee
Brenda
wo 25/11
Pimpen? Huh..mijn auto, fiets oid, jazeker. Weg met de waan van de dag vervat in politiek gestuntel om de gunst van kiezers! Kom op met die waarden en normen en neem de verantwoordelijkheid voor deze kwetsbare medeburgers zoals dit een welvarend en ontwikkeld land betaamt.Neem psychiatrische beperkingen serieus en stop met het schrappen van hun recht op begeleiding. Stop ermee hun over te laten aan het willekeurige en chaotische beleid van Gemeentes, oververmoeide mantelzorgers, meestal niet welwillende omgeving. Pas daarna kunnen we het misschien iets voor ze opleuken.
Oververmoeide moeder
do 10/12

donderdag 28 oktober 2010

Psy: Mystery guest als criticaster op de gesloten afdeling

Psy: Mystery guest als criticaster op de gesloten afdeling


Mystery guest als criticaster op de gesloten afdeling

Psychiatrisch ziekenhuis De Gelderse Roos heeft de primeur. Voor het eerst bivakkeerden mystery guests op een gesloten opnameafdeling van de instelling. Ervaren psychiatrisch verpleegkundigen stapten in de rol van patiënt en bespioneerden hun collega’s.

Na maanden voorbereiding verbleven in april en mei drie ervaren psychiatrisch verpleegkundigen uit de omgeving van Amsterdam enkele dagen undercover op de gesloten opnameafdeling De Riethorst, van locatie Veluwevallei in Ede. De ‘patiënten’ observeerden hun collega’s in hun doen en laten. Professionele acteurs vervulden de rol van familieleden. Verborgen camera’s registreerden de diverse interacties. De medewerkers wisten wel dat er in die periode van twee maanden mogelijk enkele mysteryguests zouden worden opgenomen, maar verder wisten zij vooraf niet om wat voor patiënten het zou gaan en wanneer deze precies zouden komen.

Gewoon aan het werk
‘We dachten bij een intake natuurlijk weleens dat een patiënt misschien een van de acteurs zou kunnen zijn. Maar we hebben niet kunnen achterhalen wie dat waren’, zegt verpleegkundige Jolieke van Ockenburg. Zij is werkzaam op de gesloten opnameafdeling. ‘Verder hebben we er niet al te veel bij stilgestaan hoor. We zijn vooral met ons werk bezig, met het geven van verpleegkundige zorg.’

Betrokken
Met die zorg zit het volgens de mystery guests redelijk goed in Ede. De undercover verpleegkundigen beoordelen hun collega’s als professioneel en betrokken, de bejegening van cliënten is goed. Daarnaast zijn er ook minpunten. De informatievoorziening kan een stuk beter. Patiënten en familieleden moeten wel heel nadrukkelijk vragen om informatie over diagnose, behandeling, medicatie en het programma, alvorens daar een duidelijk antwoord op te krijgen. Vooral familieleden worden soms slecht geïnformeerd.

Meelopen met familie
Heel verrassend zijn deze resultaten niet, maar de medewerkers van De Riethorst hebben toch veel geleerd van de undercover-operatie. Verpleegkundige Van Ockenburg: ‘Ik vond het schokkend te horen hoe vervelend het voor patiënten is wanneer wij de hele dag met rammelende sleutelbossen rondlopen. Dat heb ik me nooit gerealiseerd. En tegenwoordig loop ik ook altijd mee met de familie naar de kamer van de patiënt. Anders laat je ze te veel aan hun lot over. Ook besef ik nu veel beter hoe lang tien minuten soms voor een patiënt kunnen duren. Ik ben veel alerter geworden op tijdsafspraken.’

Huilen
Achteraf zijn de acteurs en de medewerkers bij elkaar gekomen om hun ervaringen te delen. ‘We konden elkaar veel leren’ zegt actrice/verpleegkundige “Pauline” (haar echte naam blijft geheim vanwege mogelijk nieuwe undercover acties). Zij voelde zich in het begin vooral schuldig tegenover haar medepatiënten. ‘Ik zat daar toch een verhaal op te hangen, terwijl hun problemen echt waren. Maar ik kon me eroverheen zetten, omdat het de zorg ook veel kan opleveren.’
Haar collega moest zich ook over zo’n schuldgevoel heenzetten, maar kon zich al snel heel geloofwaardig als patiënt presenteren. ‘Ik was een zwaar depressieve vrouw en ik heb daar een paar dagen achtereen ontzettend veel zitten huilen. Dat lukte me dankzij de spanning van het moment, en door me in te beelden dat ik een begrafenis bijwoonde. Ja, dan komen bij mij de tranen altijd snel.’ Beide verpleegkundigen willen zich ook op andere locaties weer als patiënt laten opnemen.
Directeur Edo de Vries van de Veluwevallei in Ede is tevreden. Hij verwacht dat ook elders undercover-operaties worden opgezet. De kosten van het mysteryguestproject bedroegen zo’n 60.000 euro. (SvD)


©Psy, 29-07-09

Misdadig, als mij dit als verpleegkundige overkomen was had ik betrokken undercover "cliënt" aangeklaagd wegens het opzettelijk voor-/ aanwenden van een andere identiteit en andere intenties. Dat je je daarvoor leent, fungeren als "neppatiënt"! Ik vind het moreel verwerpelijk dit soort acties. Er zijn genoeg, eerlijke en open, andere middelen om de kwaliteit van zorg te toetsen.
Jan Hoekstra
do 30/07
Goede zaak. Er valt nog heel wat te verbeteren en als dit daar aan bijdraagt is dat prima. Sta wel te kijken van de enorme kosten.
Daan
do 30/07
zijn ook andere disciplines 'beoordeeld'op hun functioneren? Zo niet dan lijkt mij dit een groot gemis; er zou toch door een multidisciplinair team zorg verleend worden?
Zijn 'medepatienten'geinformeerd over deze neppatienten? Zou graag weten wat clientorganisaties hiervan vinden.
Ik sluit mij helemaal aan bij de vorige reactie: volstrekt verwerpelijke manier van kwaliteitscontrole, nog los van de kosten! Welke zorgverzekeraar zit hierachter???
annoniem
do 30/07
Laten we nu niet net doen alsof we niet wisten dat die informatie voorziening te wensen overlaat. Ierdere afdeling kent zijn of haar zwarte gaten heus wel als ze bereid zijn te kijken. Kun je die 60.000 euro beter investeren met fatsoenlijke training voor verpleegkundige.
Peter Jan Langenbroek, Geldrop
do 30/07
Als je maar menselijke genoeg gedraagd(als verpleegkundige)dan weet je al wat je wel en niet kunt doen bij een patient. Je betrokken voelen in de situatie van de client en zijn familieleden geeft al voldoende (positieve)handvaten hoe om te gaan met de situatie. Het geld had beter anders besteed kunnen worden bijv. om de clienten en familieleden tegemoet komen in hun wensen. Verder had deze actie ook geen zin, omdat verpleegkundige er al van wisten wat er ging gebeuren. Je gedraagt je dan altijd anders en alert!!
Gezien alle bezuinigingen en tekorte in de GGZ is het zonde van het geld....
Betrokken hulpverleenster
do 30/07
Op zich heb ik veel waardering voor het feit dat er aandacht komt voor de kwaliteit van ggz-zorg vanuit het perspectief van cliënt en familie. Maar waarom acteurs? Ik hoop niet dat de ervaringen van de acteurs de "norm" gaan worden. Als familie van iemand met schizofrenie weet ik dat het heel wat anders is om met al je angsten, emoties én onwetendheid in aanraking te komen met ggz-zorg. De acteurs waren voorbereid, de organisatie was gewaarschuwd. Geloof me, dat is echt heel anders! Vraag voortaan aan elke patiënt en aan elk familielid wat zij nodig hebben. Het mes snijdt dan aan twee kanten. De hulpverlening weet waar de hiaten zitten en zowel patiënten als familie zullen zich serieus genomen en hopelijk geholpen voelen.
Sanne Schenkkan - familie
do 30/07
Als het leidt tot verbetering van zorg prima! Maar waarom zo verschrikkelijk veel kosten.
Anoniem
do 30/07
Op zich goed want het gaat om verbetering zorg
Belachelijk zijn natuurlijk wel de extreme kosten.
Anoniem
do 30/07
Wat een onzin! Ik vind organisaties (McDonalds etc) die hun medewerkers bespioneren verwerpelijk. Natuurlijk moet de zorg beter! Misschien beginnen om naar de patiënten te luisteren die opgenomen zijn. Ook dit project neemt de patiënt weer niet serieus.
Anoniem
do 30/07
Sowieso belachelijk!!! Slager keurt eigen vlees. Mag ik ook zo'n baantje???? Kritische cliënt. En natuurlijk voldoen ze. Pffffffffffffffffff Te belachelijk voor woorden. Ze zijn daar allemaal knettergek geworden. 60.000 euro????????
Anoniem
do 30/07
Goede aktie, wellicht een idee om dit bij het Riagg ook eens te doen.Met minder onkosten
Charlotte
do 30/07
Het is gewoon verkeerd verdeeld in de wereld. Verpleegkundigen die verpleegkundigen aan het werk houden. Kinderen zitten opgesloten in gevangenissen terwijl ze zelf het slachtoffer zijn. Psychiaters die er nooit zijn. Dodelijke medicijnen. Mensen in ontoelaatbare toestand in de isoleerCEL met bewakers erbij. Het houd maar niet op. Wat een ellende.

Ik zou bijna zeggen: a) doe normaal b) laat je niet gek maken
Anoniem
do 30/07
En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur.

En van wie was dat liedje ook alweer? Precies: http://www.youtube.com/watch?v=9LsqfgPx_Rw

Klein Orkest - Over de muur

Ik, ik, ik en nog eens ik.
Anoniem
do 30/07
Wat kost de gemeenschap een jaar opname in gelderse roos p.p.
Hier kost 24 uurs opname 750 euro per persoon.273.750 euro per jaar.Dit is ver boven de Balkenende norm.
Verzorging,eten,specialist,eigen plek,recreatie etc.zou ik willen doen voor een derde van de prijs 90.000 euro
THUIS ZORG OF THUISZORG KRIJGEN KAN EEN WERELD VAN VERSCHIL ZIJN.
EEN GOEDE GEZONDHEID IS ONBETAALBAAR,ZIEKTE DREIGT DIT OOK TE WORDEN.
een goed gesprek is meer luisteren dan praten.
do 30/07
Ik heb het al vaker gezegd, schaf de psychiatrie af, kost kapitalen, geef de mensen hun eigenwaarde terug, ondersteun ze financieel goed, het is tenslotte stukken goedkoper

Vergif, nul komma nul ondersteuning, directeuren met salaris boven Balkende norm

Ze bedenken ziektes om hun eigen job te kunnen behouden, ze geven elkaar werk, misselijk makende zooi
Anoniem
do 30/07
Big brother verhaal.Was het research of controlelust? Ook al zal het niet als gluren bedoeld zijn, het lijkt me een genante vertoning, waar ik me als kijker of bekene onprettig bij zou voelen. Doen alsof (hoe knap ook gespeeld)conflicteert per definitie met echtheid. En het doel kan hier nooit de middelen heiligen, want het onderzoeksdoel is te mager en te voorspelbaar.Alweer een aderlating voor de waarde van privacy in de GGZ. Welke manager heeft dit bedacht of goedgekeurd? En wat was zijn basisprofessie? Hoe is het mogelijk dat je na maanden van voorbereiding geen blijk geeft in je bericht van een ethisch dilemma omtrent de grondwaarden van je beroep?
Henk Hanekamp
do 30/07
De intentie snap ik, maar waarom zo?
Er zijn tegenwoordig toch steeds meer ervaringsdeskundigen werkzaam in de psychiatrie. Maak meer gebruik van de beschikbare ervaring en groeiende kennis binnen die groep. Dan hoeft er niet vergaderd te worden of projecten als deze wel ethisch verantwoord zijn en zo... Meer dan dat scheelt het een hoop geld, waar toch al een nijpend tekort aan is binnen de GGZ.
M.v.P
do 30/07
goed dat de GGZ eens goed onder de loep wordt genomen, maar een paar dagen is niet toonaangevend voor hoe het er uiteindelijk structureel aan toe gaat. de eerste dagen zijn de ervaringen over het algemeen wel positief, maar zijn die ervaringen na een aantal maanden behandeling ook nog zo positief?!?! bovendien zouden de andere afdelingen ook onder de loep genomen moeten worden omtrent bejegening, zeker als het gaat om clienten die al langer client zijn
Anoniem
do 30/07
Twee en veertig jaar heb ik als verpleegkundige in de GGZ mogen werken, waarvan de laatste zeven jaar bij de Gelderse Roos.
Met grote voorsprong is de Gelderse Roos de meest paternalistische werkgever die ik al die jaren heb mogen dienen.
Dat ze nu huurlingen inzetten om hun eigen personeel te bespioneren is dus helemaal niet gek, de doen gewoon wat ze altijd doen.
Ik heb zelfs een vrij goed idee uit wiens Stalinistische koker dit onzalige plan komt.
Juridisch zal het wel in orde zijn, maar het is laakbaar, zeer laakbaar.
Anoniem
do 30/07
Er zijn geen individuele medewerkers beoordeeld. De mysteryguests waren ervaren psychiatrisch verpleegkundigen, gebonden aan hun beroepscode. De afdeling kon zich profileren, maar we zochten ook naar verbeterpunten. We hebben de verbeterpunten goed in beeld gekregen. Door de betrokkenheid van de medewerkers belandden de aanbevelingen niet alleen maar in een rapport, maar werd de implementatie van de gewenste verbeteringen direct en gemotiveerd ter hand genomen. En die kosten: dat zijn voor het overgrote deel investeringskosten geweest van het bedrijf dat het onderzoek uitvoerde.
Folkert Brandsma, klinisch psycholoog/psychotherapeut de Gelderse Roos
do 30/07
Ik weet tips voor de mysteryguest patient. Geleerd van Sittardse Orbis GGZ. Zeg dat je geen familie hebt, die in je is geinteresseerd en laat doorschemeren dat je veel geld bezit. Dan zit je zomaar in de isoleercel met valse beschuldiging dat je suicidaal bent. En: Laat een zogenaamde kennis (die jou zogenaamd wil bestelen) contact opnemen met de verpleegster en huiver over wat de verpleegster doet.
Juriste
do 30/07
Als die 60.000m euro nu eens besteed was aan VIA, had die instelling misschien wel open kunnen blijven.
Jolanda
do 30/07
Is al met al wel een creatieve manier om een objectieve externe audit te doen op de kwaliteit die daar geleverd wordt. Hebben jullie mystery guests nog iets gemerkt van het kwaliteitsbeleid waar tegenwoordig al die instellingen voor gecertificeerd zijn? Of bestond dat alleen maar op papier? Het papier waarmee patiënen hun kont mogen afvegen als ze in de separeer zitten? En vergeet niet jullie eindrapport ook op te sturen naar de Raad voor Accreditatie (www.rva.nl) die zou moeten waken of certificeerders wel terecht een certificaat uitdelen. In de detailhandel ben ik wel eens helemaal officieel en helemaal legaal mystery guest geweest en deed ik ook nog eens de statistische analyse op de resultaten en werd ik er nog voor betaald ook. Met belangstelling zie ik het eindrapport tegemoet

Guus uit Utrecht, Amsterdamsestraatweg
do 30/07
P.S., stuur ook eens een infiltrant naar de Zorgverzekeaars om boven water te krijgen hoe daar de zorg wordt ingekocht. Maar daar zijn wel goede acteurs voor nodig.
Guus uit Utrecht, Amsterdamsestraatweg
do 30/07
GEWELDIG!!!!
IK PRIJS DIT! IK ROEP DIT AL EEN HELE TIJD DAT DIT MOET GEBEUREN.
BIJ MIJ IN DE WINKEL KWAMEN OOK MYSTERIE SHOPPERS. DUS IK VIND 'T ZEKER NOODZAKELIJK IN DE ZORG!
IK VIND,NIET MEER DAN NORMAAL.
IK VIND ZELFS,DAT 'T VAN TE VOREN NIET GEMELD MOET WORDEN! DAN KRIJG JE EEN EERLIJK BEELD VAN HOE ER GEWERKT WORDT,WANT ANDERS ZIJN ZE TOCH OP HUN HOEDE. TERWIJL ER ZAT DINGEN GEBEUREN DIE ABSOLUUT NIET DOOR DE BEUGEL KUNNEN,EN DIE ZUL JE DAN OOK NIET MEEMAKEN.
EN 'T PERSONEEL HOEFT NIET BESCHERMD TE WORDEN MAAR DE CLIENTEN!
EN WIE DIT NIET BEVALT..... HEEFT WAT TE VERBERGEN!!!!
TESSA
do 30/07
Zomaar een gek ideetje hoor....
Ik ken hele goede experts op dit gebied.
Ooit eraan gedacht het eens aan de patiënt en zijn familie te vragen?
marius
vr 31/07
Jammer dat de instellingen niet luisteren naar cliënten en hun omstanders!
Maurits
vr 31/07
Ik snap de ophef niet zo. Als je goed je werk doet heb je niets te vrezen. Vinden ze verbeter punt. Dan kan je er wat van leren en zo er nog beter zijn voor je cliënt. Dus wat is nou het probleem? Wat de cliënten betreft. Die worden hopelijk hier door beter gehoord. Ik hoop dat ze er achter zullen komen. Dat de beste manier om de zorg te verbeteren is. Te luisteren naar de cliënt. Samen te werken met de cliënt en niet de domineren. Als er iemand is die weet wat de cliënt nodig heeft om beter te worden. Is het 9 van de 10 keer de cliënt zelf. Het is een dure manier om er achter te komen maar als dat lukt en er wordt wat mee gedaan. Is het wat mij betreft geld goed besteed.
We horen veel. Maar luisteren weinig.
vr 31/07
"psychiaters", "verpleegkundigen", what the heck, eigenlijk zou je ze zelf eens moeten opsluiten in een isoleerCEL, zonder uitzicht op beter. Kijken hoe ze dan piepen.
Humor op: http://www.geneeskundestudent.nl/taal/moppen
Neuroten
Neuroten bouwen luchtkastelen. Psychoten leven daarin en psychiaters halen de huur op.
Verschillen psychiater en patiënt
De twee grootste verschillen tussen de psychiaters en de patiënten in een inrichting zijn: 1... De psychiaters hebben de sleutel, en 2… Niet iedere patiënt denkt dat hij God is.
Anoniem
vr 31/07
ik hoop dat ze ook binnnekort op de afdeling komen waar ik zit.
karin
zo 02/08
Kent u nog Bananasplit. Een slachtoffer werd in een bizarre situatie gebracht en op het hoogtepunt van de uitzending sprong Ralf Inbar achter het decor. In de Gelderse Roos deden verpleeg-kundigen zich voor als patiënt. De bedoeling was om te onder-vinden wat een janboel het is en dit aan de kaak te stellen. De projectmanager was bij NOVA voor een toelichting en was erg te spreken over het project. Ook andere instellingen gaan hier gebruik van maken. Ik zal in mijn gesprekken rekening houden met nep-patiënten. Wellicht kan in de volgende druk van ‘het psychiatrisch interview ‘ de vraag ‘bent u een echte patiënt’ standaard worden opgenomen.
JGF Tabeling, psychiater
ma 03/08
Jammer dat er niet meer ervaringsdeskundigen werken in de zorg!
maurits
di 04/08
Beste mijnheer Tabeling,
ik maak mij ook zorgen, maar eerder om het volgende.
Eigenlijk is het schandalig dat de mystery guest's onnodig bedden bezet houden van mensen die werkelijk eindeloos voor opname op wachtlijsten moeten [eigen ervaring]
En nogmaals , de ervaring van patiënten over hun behandeling, daar vraagt weer niemand naar.
En die weten toch echt het beste hoe dat voelt [want hadden de mystery guest's b.v. ook medicatie al dan niet met dwang, want dan voelt het toch echt heel anders?]
groet Marius
wo 05/08
Grappig: Hoe maak je jezelf belachelijk !!!!!!!!!
ex medewerker
wo 05/08
Depressief spelen is heeeeeeel iets anders dan depressief zijn, en de bejegening wordt dan ook wel mega anders ervaren.
Je collega's beoordelen, lekker objectief, te zot voor woorden.
Ze zijn daar te gek om los te lopen.
familie
wo 05/08

Meneer de psychiater, dan ook eerlijk zeggen: zijn die pillen echt of is het een placebo?
Anoniem
wo 05/08
Deze inzet van mystery guests spreekt me niet aan. Ook ik heb wel eens gedacht 'Medewerkers zouden opgenomen moeten worden'. Dan dacht aan de kracht om van vanuit ervaring te leren wat opgenomen zijn met je doet. Het lijden van mensen met een psychiatrische ziekte is niet na te bootsen. Dat blijft een wezenlijk verschil.

Ik vind dat de kwaliteit het beste beoordeeld kan worden door de betrokkenen zelf en dat er teveel geld en tijd gaat naar onderzoek (naar de bekende weg). Invoeren van vaak eenvoudige verbeteringen wordt onderbelicht. Het gaat om beter doen. Daarom heb ik met clienten een aanpak ontwikkeld waarmee we energie steken in de verbetering van de kwaliteit na een korte analyse van wat er schort. Zelf een opname ervaren is wellicht leerzaam voor werkers in de zorg.
Daphne Wiersma, Ariadne Coaching
do 06/08
Verpl.kundigen in zetten ter controle van eea in de psychiatrie.
Je kunt ook ervaringsdeskundigen in zetten,wat mij zelf wel wat lijkt ik ben dat nl.Wie kan nu beter dan erv.desk. simuleren dat er wat met je is? Ik wil het zo gaan doen. Ik heb nog wel tijd over en voor al belangstelling. Mss is dit dat een goede mogelijkheid om op de paaz te komen,wat ik toch al.als erv.desk.wilde gaan doen.
Wie heeft mij nodig,en wat vinden jullie er van?

Bouwe Penninga
vr 07/08
Hoi Bouwe Penninga,

Dus jij gaat een keer praten met Daphne Wiersma van Ariadne Coaching? Zie hierboven.
Guus uit Utrecht, gevlucht naar internetcafé in 's-Gravenhage
za 08/08
Hallo, Ik ben jos smaling en ben korsakovpatient, Ik wil ook als mysterygast spelen en kijken wat een andere instelling van mij vind. Ik ben benieuwd welke diagnose er uitkomt??? gewoon een second opinion?? en kijken hoe scherp de psychiatry werkt? groeten Jos Smaling
jos smaling. email;smaling45@hotmail.com
di 11/08
Tja, ik vind het een prima idee, zo komt er een eerlijk beeld van de verpleegkundige boven water? eerlijkheid duurt toch het langs....?
jos smaling. email;smaling45@hotmail.com
di 11/08
Over sommige reacties;
Men spreekt maar heeft geen benul waar ze over spreken..
Men noemt dat; Zeggen om wat te zeggen maar niet omdat het zinvol is en men er verstand van heeft.
Loop maar eens een dagje mee in de ggz, dan denkt men er heel anders over! Want men heeft wel degelijk een ziekte en men kan niet functioneren in de maatschappij. Dus men aan het lot over laten en ze de maatschappij in laten gaan dat is pas mens onteerend!
Met vriendelijke groet, Kristel
vr 14/08
Hoi Jos Smaling,

Is er twijfel of je wel de juiste diagnose hebt gekregen?
Guus uit 's-Gravenhage weer veilig terug in internetcafé Utrecht
zo 16/08
@Jan hoekstra: hahahaha, wat n kansloze reactie!
Ga zelf eens een paar weken op gesloten in een separeercel ofzo: kun je zien hoe GEWELDIG de begeleiding is (NOT!).
O.h.a. is "de staf" of "de verpleging" bezig met: roken, roddelen, internetten, sms-en, snacken of cliënten onheus bejegenen.
En juist dat soort "gedrag" (of heet dat MISDRAGING?) wordt pas duidelijk als men mystery-clients "behandelt".

Moet altijd denken aan het antwoord dat Kevin Spacey in K-Pax geeft aan de psychiater wanneer deze Kevin vermaant dat niet Kevin maar hij (de Pasychiater) degene is die de clienten dient te genezen: If YOU are responsible for curing these patients why haven't you done so YET?
Justanotherone
di 18/08
ze houden wel bedden bezet, voor clienten die het echt nodig hebben.
maar aan de andere kant vindt ik het wel goed dat ze kijken hoe de verpleging werkt, zien ze ook zelf dat er veel geroddeld wordt, en dat ze maar in dat hok zitten, ik vindt het niet gek dat sommige mensen gewoon achterdochtig worden.

maar ik moet eerlijk zeggen, er zijn er ook wel die echt goed hun werk doen !!
en die luisteren naar de client, echt het is zo belangrijjk om aan de client te vragen, hoe gaat het met je vandaag ?
karin rotmensen
do 20/08
Hoi Karin,

Van een instelling weet ik dat ze dat hok bewust hebben afgeschaft, zodat hulpverleners en cliënten zich weer onder elkaar bevinden. Nu maar hopen dat andere instellingen dat voorbeeld gaan volgen. En als alle cliënten volgens een goede marktwerking alleen naar hokloze instellingen gaan met ook geen separeer, dan leggen alle foute instellingen meteen het loodje.
Guus
do 20/08
vraag: klachten over de riethorst hoe kun je die indienen zonder de pvp?
onbekend
vr 21/08
Hoi Onbekend,

Als het goed is dan liggen in elke instelling folders goed in het zicht waarin precies staat langs welke wegen je een klacht kunt indienen. Heb je al goed om je heen gekeken? En waarom ga je niet naar de PVP? Die is toch onafhankelijk? Overigens vindt een vriendin van mij dat als ik werk zou gaan doen waar ik echt achter sta, dat ik dan een PVP zou worden.
Guus die nog niet de stap durft te nemen om PVP te worden
zo 23/08
Hallo, waar en wanneer kan ik een secondopinion aanvragen? Bij mij is het syndroom van korsakov vastgesteld?? Ik vraag mij af, wat moet ik met deze diagnose, Men komt alleen maar met adviezen,daar had ik zelf ook op gekomen! Dus de zin en onzin van behandeling staat bij mij centraal.....?
jos
wo 26/08
Wat een vertoning. De isoleer en dwangmedicatie kon niet eens in gezet worden. Ik ben zelf bijna dood gegaan in de isoleercel van de Riethorst in 2005. Heb een bijna dood ervaring gehad. Was ernstig ziek van ongeluk (intensive care) en werd op dag 5 ingespoten met voor mij gevaarlijke midde;len, waardoor ik bijna dood ging of in coma raakte, Er was geen bewaking van in de avond 9 uur tot 9 uur in de ochtend kwam niemand. Wil de Riethorst zich van blaam zuiveren? Door dit undercover onderzoek.
Roosblom
ma 31/08
Een ieder die voorwend dat hij ziek is en behandeling vraagt en die ander daarbij in de maling neemt is een hufter.
Bert Aben
zo 06/09